Wielość domostw w Chrystusie i potencjał polityczny głosowania korespondencyjnego — przypadek wyborów portugalskich i polskich, które odbyły się jednocześnie w 2025 roku

W świecie zglobalizowanym, naznaczonym mobilnością oraz poszerzaniem duchowego i kulturowego zasięgu narodów, pojęcie obywatelstwa musi zostać przemyślane w świetle głębszego horyzontu: tego, w którym domy nie są jedynie geograficzne, lecz duchowe — domy w Chrystusie. Dla chrześcijanina zaangażowanego w uświęcenie poprzez pracę, naukę i służbę, akt głosowania nie jest tylko prawem, ale przedłużeniem jego misji w świecie. Możliwość uczestniczenia w życiu politycznym wielu narodów, nawet mieszkając fizycznie w Brazylii, ukazuje nowy horyzont apostolatu obywatelskiego i duchowego: głosowanie korespondencyjne jako narzędzie wierności.

Głos jako akt miłości ku dobru wspólnemu

Głosowanie nie jest aktem neutralnym. Jest ono deklaracją na temat porządku świata, jaki chcemy, aby się rozwinął. Gdy obywatel, w zasługach Chrystusa, uczestniczy w polityce swego narodu, wykonuje pewien rodzaj miłości społecznej. Święty Tomasz z Akwinu naucza, że polityka jest wyższą formą miłości, ponieważ zmierza ku dobru wspólnemu (AQUINO, 2002).

Jeśli miłość nie zna granic, dlaczego miałby je znać nasz głos?

Przyjmowanie wielu narodów jako jednego domu w Chrystusie

Jeśli chrześcijanin jest wezwany, aby być solą ziemi i światłem świata (por. Mt 5,13-14), to ziemia, po której stąpa — z racji urodzenia, pochodzenia czy przymierza — może stać się polem misyjnym. Poślubienie obywatelki Polski, na przykład, nie jest tylko związkiem dwóch osób, ale może być także przymierzem między duchowymi dziedzictwami i wspólnymi misjami. Bycie potomkiem Portugalczyków nie jest tylko faktem genealogicznym, ale zaproszeniem do uhonorowania linii, która przyniosła Ewangelię do Nowego Świata.

Możliwość uzyskania obywatelstwa portugalskiego przez jus sanguinis i polskiego przez małżeństwo, a tym samym uczestniczenia w wyborach w obu krajach, ukazuje politykę jako powołanie: życie w Brazylii i jednocześnie wykonywanie obywatelstwa jako transnarodowej służby w ramach wiary.

Głosowanie z daleka: cichy apostolat

Obecne ustawodawstwo krajów takich jak Portugalia i Polska pozwala obywatelom mieszkającym za granicą głosować korespondencyjnie lub na wniosek. W przypadku Portugalii głos jest automatycznie wysyłany na adres wyborcy za granicą, pod warunkiem, że jest on zarejestrowany w spisie konsularnym (PORTUGAL, 2022). W przypadku Polski należy zarejestrować się w konsulacie i w odpowiednim czasie złożyć wniosek o głosowanie korespondencyjne, zgodnie z przepisami Kodeksu Wyborczego (POLSKA, 2023).

Udział w takich wyborach jest zatem formą obywatelskiego czuwania. Chrześcijanin, który śledzi wydarzenia polityczne innych narodów z inteligencją, roztropnością i miłością do prawdy, może rozeznać kandydatów, partie i polityki, które najlepiej odpowiadają porządkowi naturalnemu i sprawiedliwości ewangelicznej. Tak więc głos staje się nasieniem zasianym z daleka, którego owoce mogą zbierać przyszłe pokolenia.

Wielonarodowość jako powołanie do służby

Ta mnogość obywatelstw i politycznych domostw nie jest znakiem rozproszenia, lecz wyższej jedności. W Chrystusie wszystkie narody znajdują swoją pełnię. Ten, kto działa sprawiedliwie w wyborach w Portugalii i Polsce, nawet mieszkając w Brazylii, pomaga budować jedno ciało polityczne oparte na Logosie, ponieważ każda prawdziwa władza powinna służyć Prawdzie (por. JAN PAWEŁ II, 1991).

Bycie żołnierzem-obywatelem w Chrystusie oznacza czujność wobec bitew politycznych toczonych na różnych polach kulturowych, do których mamy prawowity dostęp. Głos, nawet wysłany korespondencyjnie, jest aktem duchowej obecności: to jak sakramentalium porządku politycznego, działające przez wierność dobru wspólnemu, nawet na odległość.

Zakończenie: wierność, która przekracza granice

Przyjmując wiele narodów jako jeden dom w Chrystusie, chrześcijanin porzuca jałowy nacjonalizm i obejmuje katolickość misji politycznej. Dzięki głosowaniu korespondencyjnemu możliwe staje się połączenie domu fizycznego z duchowym, czasu chronologicznego z kairos historii zbawienia. Udział w wyborach innych narodów — gdy prawo cywilne pokrywa się z moralnym obowiązkiem — staje się formą posłuszeństwa wezwaniu Chrystusa: „Idźcie na cały świat” (Mk 16,15).

Koperta, która przekracza oceany, niosąc głos, może wydawać się mała, ale zawiera decyzję, która dotyka losów całych narodów. Głosowanie w tym kontekście jest aktem wierności Prawdzie, która wyzwala — i misji miłowania każdego narodu oczami Chrystusa.

Przypisy:

1. AQUINO, św. Tomasz. Summa Theologiae. Tłum. Alexandre Corrêa. Petrópolis: Vozes, 2002.

2. PORTUGAL. Comissão Nacional de Eleições. Guia do Eleitor Residente no Estrangeiro. Lizbona, 2022. Dostępne na: https://www.cne.pt

3. POLSKA. Kodeks wyborczy. Warszawa, 2023. Dostępne na: https://www.sejm.gov.pl

4. JAN PAWEŁ II. Centesimus Annus. Watykan, 1991. Encyklika o nauce społecznej Kościoła.

Bibliografia:

• AQUINO, Tomás de. Summa Theologiae. Przekład Alexandre Corrêa. Petrópolis: Vozes, 2002.

• JAN PAWEŁ II. Centesimus Annus. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1991.

• POLSKA. Kodeks wyborczy. Warszawa: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 2023. Dostęp: https://www.sejm.gov.pl. Dostęp dnia: 26 cze. 2025.

• PORTUGAL. Comissão Nacional de Eleições. Guia do Eleitor Residente no Estrangeiro. Lizbona: CNE, 2022. Dostęp: https://www.cne.pt. Dostęp dnia: 26 cze. 2025.