Przyszły papież i oczyszczenie doktrynalne: Wezwanie do potępienia błędów?

W dniu 8 kwietnia 2025 r. portal LifeSiteNews opublikował wywiad udzielony przez biskupa Athanasiusa Schneidera, biskupa pomocniczego Astany, znanemu katolickiemu podcasterowi, dr. Taylorowi Marshallowi. Wywiad odbił się szerokim echem w środowiskach tradycjonalistycznych, poruszając tezę, która choć stara w duchu, nabiera dramatycznego znaczenia w obecnym kontekście Kościoła: następnym zadaniem papieża powinno być – jako pierwszy akt – odwołanie i potępienie błędów doktrynalnych papieża Franciszka.

Oświadczenie bp. Schneidera jest bezpośrednie i stanowcze. Według niego, następny następca Piotra będzie miał moralny obowiązek złożenia wyznania wiary, które zidentyfikuje i odrzuci „błędy i niejednoznaczne doktryny” przypisywane obecnemu pontyfikatowi, formalnie korygując wyrażenia i dokumenty, które – według jego interpretacji – są sprzeczne z nauką katolicką.

1. Między wyznaniem wiary a wykazem błędów

Bp Schneider powrócił do propozycji już wcześniej omawianej w kręgach konserwatywnych: stworzenia wykazu błędów, inspirowanego doktrynalnymi kompilacjami, takimi jak „Syllabus Errorum” Piusa IX, który potępiał główne błędy współczesności. Różnica polega na tym, że obecnie nie chodzi o walkę z błędami spoza Kościoła, ale o korektę dokumentów i stanowisk doktrynalnych urzędującego lub jeszcze żyjącego papieża, co byłoby bezprecedensowe we współczesnej historii Kościoła.

Inicjatywa ta, według Bp.Schneidera, miałaby na celu przywrócenie jasności doktrynalnej, usunięcie niejednoznaczności i bez kompromisów potwierdzenie wiecznego nauczania wiary katolickiej. Dokumenty takie jak Amoris Laetitia (szczególnie w odniesieniu do komunii dla rozwiedzionych w nowych związkach), Fiducia Supplicans (o błogosławieństwach dla związków homoseksualnych) oraz Dokument z Abu Zabi (stwierdzający, że „Bóg chce różnorodności religii”) są wskazywane jako główne cele tej rzekomej korekty.

2. Teologia ciągłości i sąd nad papieżem

Stanowisko bp. Schneidera opiera się na hermeneutyce ciągłości, jakiej bronił Benedykt XVI, lecz z bardziej rygorystycznym, niemal restauracyjnym podejściem. Ukryta krytyka Franciszka polega na tym, że – zdaniem Schneidera – promował hermeneutykę zerwania, podważając tradycyjną doktrynę Kościoła poprzez niejednoznaczne innowacje duszpasterskie.

Taka propozycja rodzi jednak głębokie pytania:

• Czy papież może formalnie potępić i odwołać nauczanie swojego bezpośredniego poprzednika?

• Czy roztropne lub uprawnione jest cofanie doktrynalnych dyrektyw ogłoszonych pod papieską władzą?

• Co oznaczałoby to dla autorytetu i jedności urzędu nauczycielskiego Piotra na przestrzeni czasu?

Odpowiedzi nie są proste, ale pojawia się niepokojąca możliwość: że pontyfikat może być oceniany i odwoływany przez następny, otwierając drogę do doktrynalnej niestabilności pod wpływem zmiennych tendencji kościelnych.

3. Jedność czy schizma? Ryzyko rozłamu we własnym ciele

Nacisk na formalne publiczne potępienie niedawnych dokumentów papieskich może prowadzić do poważnych konsekwencji:

• Prowokuje wewnętrzną polaryzację w Kościele, dzieląc katolików na „lojalistów” Franciszka i „doktrynalnych purystów”.

• Dostarcza paliwa grupom schizmatyckim lub sedewakantystycznym, które już kwestionują legitymację obecnego papieża.

• Utrudnia wykonywanie duszpasterskiej i teologicznej władzy następcy Piotra, czyniąc papiestwo zakładnikiem ideologicznych nacisków.

Sam papież Benedykt XVI, komentując kryzys posoborowy, odrzucał zarówno progresywne interpretacje Soboru, jak i jego radykalne odrzucenie przez skrajnych tradycjonalistów. Jego propozycja była jasna: reforma w ciągłości, bez zerwań, bez zbędnych potępień.

4. Czego oczekiwać od przyszłego papieża?

Pytanie postawione przez bp. Schneidera dotyczy nie tylko dokumentów: dotyka ono tożsamości Kościoła w XXI wieku. Przyszły papież — kimkolwiek by nie był — stanie przed delikatnym zadaniem:

• Przywrócić zaufanie między różnymi sektorami ciała kościelnego.

• Potwierdzić doktrynę bez podsycania ducha frakcyjności.

• Promować miłość prawdy, nie zamieniając papiestwa w trybunał inkwizycyjny przeciwko swoim poprzednikom.

Więcej niż odwoływać i potępiać, może przyszły papież powinien głęboko rozeznać, co znaczy rządzić sprawiedliwie, nauczać wiernie i jednoczyć z miłością.

Źródło:

 https://www.lifesitenews.com/news/bishop-schneider-next-pope-must-abrogate-and-condemn-francis-errors/?fbclid=IwY2xjawJ89TNleHRuA2FlbQIxMQBicmlkETE1WjFMTE9lU1lXS1RVQ1lhAR4CNoNVdCr4Ok3zHzXdcszTjiTwK7F5Qj_y6H0xjMTV4MsfIeWecbqwAdteiw_aem_QZMp95rJSJXPP7ERfXfA-w